FCI standard   nr 212    /06.04 1998/D    Samoyed (Samoiedskaia Sabaka)

Pochodzenie:Rosja

Patronat : kraje skandynawskie

Użytkowanie: pies zaprzęgowy i do towarzystwa

Klasyfikacja FCI : grupa 5  szpice i psy pierwotne

                                sekcja 1  nordyckie psy zaprzęgowe

                                Bez prób pracy

Wrażenie ogólne:

Średniej wielkości, elegancki ,biały arktyczny szpic, u którego siła, wytrwałość, zwinność, duma i pewność siebie idą w parze z wdziękiem. Charakterystyczny wygląd, tzw. „ uśmiech samojeda" powstaje przez połączenie kształtu i ustawienia oczu z ustawieniem kącików warg skierowanych łagodnym łukiem ku górze.

 Ważne proporcje:

Długość ciała przewyższa wysokość w kłębie o około 5%, a głębokość ciała jest nieco mniejsza od połowy wysokości w kłębie. . Długość trzewioczaszki jest mniej więcej równa długości mózgoczaszki.

 Zachowanie/ charakter:

Przyjacielski, pojętny, bystry i żwawy pies o bardzo słabym instynkcie łowieckim. W żadnym wypadku płochliwy lub agresywni. Bardzo towarzyski; nieprzydatny jako pies stróżujący.

Głowa:

Silna i klinowata .

Mózgoczaszka:

Czaszka widziana od przodu i z boku tylko nieco wysklepiona, najszersza między uszami. Stop wyraŸnie zauważalny, ale niezbyt mocno zaznaczony.

Trzewioczaszka:

Nos dobrze rozwinięty preferowany czarny. W określonych porach roku blednie do tzw. "nosa  zimowego".

Kufa silna i głęboka mniej więcej równa długością mózgoczaszce, zwężająca się stopniowo w stronę nosa. Ani szpiczasta i słaba, ani ciężka i kwadratowa. Grzbiet nosa prosty.

Wargi ciasno przylegające , czarne i dosyć mięsiste. Kąty warg biegną łagodnym łukiem ku górze i tworzą typowy „uśmiech samojeda".

 Pełny zgryz nożycowy.

Oczy ciemno brązowe, głęboko osadzone, dość szeroko rozstawione, ustawione nieco ukośnie, migdałowate. Wyraz oczu „ uśmiechnięty", przyjacielski, uważny i inteligentny.

Uszy proste, dosyć małe grube, trójkątne z lekko zaokrąglonymi czubkami. Wysoko osadzone, przy szerokiej czaszce daleko odsunięte od siebie, ruchliwe.

Szyja:

Szyja muskularna, średniej długości, dumnie noszona.

Tułów:

Raczej nieco dłuższy niż wysoki; głęboki i zwarty, jednak zwinny.

Kłąb dobrze rozwinięty.

Grzbiet średniej długości muskularny i prosty, u suk nieco dłuższy niż u psów.

Lędźwie krótkie, bardzo mocne i wyraŸnie odgraniczone.

Zad pełny, silny, muskularny, lekko opadający.

Klatka piersiowa szeroka głęboka i długa, sięgająca w dół prawie do stawu łokciowego. Zebra dobrze wysklepione.

Linia dolna i brzuch miernie podciągnięta.

Ogon:

Dość wysoko osadzony. W ruchu lub przy wytężonej uwadze noszony od nasady nad plecami lub zgięty na bok; w spoczynku powinien zwisać, sięgając stawu skokowego.

Kończyny:

Kończyny przednie dobrze ustawione, muskularne o silnych kościach.

Łopatki długie, mocno przylegające i skośnie ustawione.

Ramię ustawione ukośnie, ciasno przylegające do ciała. Niemal tak samo długie jak łopatka.

Łokcie ciasno przylegają do ciała.

Staw nadgarstkowy silny, ale giętki.

Śródręcze ustawione lekkim skosem.

Stopy przednie owalne, elastyczne, skierowane prosto do przodu, długie, wysklepione, niezbyt zwarte palce.

Kończyny tylne widziane od tyłu proste i równolegle; bardzo silnie umięśnione.

Udo średniej długości, bardzo szerokie muskularne.

Kolano dobrze kątowane.

Staw skokowy dosyć głęboko osadzony i dobrze kątowany.

Śródstopie silne, krótkie proste i równolegle ustawione.

Stopy tylne takie jak stopy przednie.

Chód:

Silny i swobodny, robiący wrażenie łatwego, z dalekim wykrokiem. Kończyny przednie mają daleki zasięg a tylne dają silne odbicie.

Okrywa włosowa: 

Włos bujny, gruby, elastyczny, gęsty. Miękki krótki podszerstek, dłuższy twardszy i gładszy włos okrywowy. Włos na szyi i łopatkach tworzy grzywę , obramowującą głowę, szczególnie wyraŸną u samców. Na głowie i przodzie kończyn włos jest krótki im gładki. Z tyłu uda włos tworzy tzw. „ portki". Ogon bogato owłosiony .

Często suki są słabiej owłosione od psów.

Umaszczenie czysto białe, kremowe lub białe z biskwitem, przy czym podstawą musi być biel z niewielkimi tylko znamionami biskwitowymi.

Wielkość:

Wysokość w kłębie idealna  to 57 cm dla psów

                                                  53 cm dla suk

Tolerowane są odchylenia 3 cm w górę lub dół.

Błędy:

Wszelkie odchylenia od wyżej omówionych punktów należy uważać za błąd, którego ocena należy od stopnia odchylenia.

-wyraŸne wady budowy,

 -lekka struktura kostna,

-sucze psy, samcze suki,

-zgryz cęgowy,

-żółte oczy,

-miękkie uszy,

-beczkowata klatka piersiowa,

-podwójnie zwinięty ogon,

-za krótkie nogi, silnie wygięte, krowia postawa,

-na całym ciele falisty lub krótki włos; włos długi miękki i zwisający,

-nieufność.

Ciężkie błędy:

wyraźnie pozbawione pigmentu miejsca na brzegach powiek lub warg.

Błędy wykluczające :

-oczy niebieskie lub różnobarwne,

-przodo- lub tyłozgryz,

-uszy nie stojące pionowo,

-umaszczenie sprzeczne ze standardem,

-płochliwe lub agresywne zachowanie

Uwaga:

psy muszą mieć normalnie rozwinięte jądra znajdujące się w worku mosznowym.

 Tłumaczenie: dr Ewa Żuchowska.