chcemy postarać się z żoną o towarzysza rodziny
Nie wiemy na jaką rasę się zdecydować. Warunki w jakich pies będzie przebywał:
- średniej wielkości mieszkanie w bloku (bez konieczności wchodzenia po schodach)
- pod blokiem duuuuużo otwartej, dzikiej przestrzeni na spacery i 'wybieganie';
- dwie dorosłe, pracujące osoby;
- w perspektywie dziecko.
Psu będziemy mogli zapewnić 1.5-2 godzin spacerów dziennie, w tym możliwość wybiegania się na otwartej przestrzeni. Chociaż my jesteśmy zwolennikami spacerów niż gonitw z psem
Chętniej dłużej z nim pochodzę nim zmęczę się bieganiem czy zabawami
Jeśli chodzi o psa, to nasze wymagania sprowadzają się w zasadzie do charakteru:
- bez skłonności do agresji (bardzo ważne);
- spokojne usposobienie (np. polecane przez wiele osób labradory są dla mnie zdecydowanie zbyt energiczne
) - (ważne);
- cierpliwość i wyrozumiałość (zwłaszcza że w przyszłości w domu pojawi się bobas, ale wtedy pies będzie już dorosły; nie mniej jednak chcemy żeby można mu było zaufać że nie zrobi krzywdy dziecku) - (bardzo ważne);
- niestety będzie musiał przebywać sam w domu przez jakieś 8.5 godziny - nie chcemy żeby się męczył i nie uprzykrzał życia wszystkim wokół.
Zdaję sobie sprawę że wiele zależy od wychowania, ale różne rasy mają różne skłonności
Generalnie chcielibyśmy żeby pies miał predyspozycje do bycia takim przyjacielem rodziny: spokojnym, zrównoważonym, niezbyt żywiołowym, godnym zaufania. Absolutnie nie wymagamy żeby bronił, stróżował, gonił ani polował. Ma po prostu z nami być i być naszym przyjacielem
Jeśli chodzi o preferencje co do wyglądu to zależy nam tylko na tylko żeby wyglądał jak 'prawdziwy' pies
Czyli odpadają yorki, cavalliery i inne 'kanapowce'. Aha, będzie to nasz pierwszy pies. No i dobrze gdyby nie wymagał jakiś szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych - o wiele bardziej wolę psu poswięcić godzinę na zabawę niż na wyprawę na strzyżenie.
Myśleliśmy o sznaucerze średnim, teraz bardziej skłaniamy się ku ogarowi polskiemu (ponoć mało aktywny w domu a to dla nas zaleta) - poza tym bardzo się nam podoba i przejawia mniej-więcej pożadane cechy charakteru - obawiam się tylko o to pozostawanie samemu i trudności z posłuszeństwem. Tak czy inaczej - nie mamy doświadczenia i będziemy wzięczni za rady. Nawet jeśli uważacie że nie ma rasy która spełni nasze oczekiwania albo że w naszych warunkach lepiej z czworonoga zrezygnować.
Dzięki z góry.
Pozdrawiam,
Grzesiek
Acha no i obalę jeden twój argument - cavalier nie jest kanapowcem. Gdyby nie zostawanie w domu to bym go poleciła. On się wybitnie potrafi dostosować. Nadaje się zarówno dla żywego dziecka, jak i dla starszej osoby pragnącej towarzysza. Nie szczekliwy, łagodny. Tylko gdy się przywiąże, to nie ma zmiłuj. Będzie bardzo tęsknił. ALE oczywiście jeśli będziesz przyzwyczajał psa stopniowo, to zapewne nawet niuf wytrzyma. Nie jest powiedziane że każdy pies określonej rasy ma pisaną umiejętność zostawania samemu cały dzień, a inny nie. Tylko informuję, że te rasy mają do tego skłonność, wynika to z przybliżonego charakteru rasy (że tak powiem). Bo rasa nie tylko wygląd, ale też charakter. Niektóre rzeczy zależą w dużej mierze od wychowania, a także od jakiegoś "rodzynka w cieście", osobnika, który jest inny niż inne w rasie, jakiś agresywny labrador albo co. Często się zdarzają. Jednak pamiętaj, że jednak może się zdarzyć pies jakiejś pozornie tolerancyjnej rasy, co do tych spraw, a za Chiny w domu nie zostanie, zrujnuje dom i co jeszcze. To naprawdę różnie bywa!
