Czy mam prawo?

[Herba]

Nie wiem co mam zrobić z moją 16-letnią wyżliczką. Od ok. 14lat ma padaczkę, jakieś 2 lata temu pojawiła się cukrzyca (codziennie dostaje zastrzyki z insuliny), od roku jest niewidoma. Co rano urządza wielką awanturę "poganiając" mnie żebym szybciej szła na spacer , ale po południu ledwo podnosi się z legowiska (skoki cukru).
Weterynarze nie są w stanie już jej pomóc, tzn. ustalić takiej dawki insuliny żeby cukier trzymał się na jednym poziomie (odwiedziliśmy większość klinik w naszym województwie). Tylko nie mam serca patrzeć jak każde wyjście poza ogrodzenie jest dla niej stresem, bo nie widzi (np. nagle na ulicy rzuca się w tył, bo wydaje jej się że na cos wpada albo że ktoś ją atakuje). No i te skoki cukru (wieczorem jak chce zejść jeszcze do kuchni to staje przy schodach i daje
łapę żeby ją znieść). Nie wiem co robić. Rodzice są przeciwni uśpieniu,ale ja nie mogę patrzeć na to jakim stresem są dla Etny normalne psie "czynności".

[szczotek]

Myślę, że jeżeli suka jest zmęczona życiem należałoby jej ulżyć... To musisz sama wiedzieć, zobaczyć w jej oczach. Zdaje sobie sprawe jak wielkie jest to dla Ciebie wyzwanie. Ale nie ma sensu psiaka męczyć, jeżeli jest na resztkach sił. Należałoby zapewnić jej spokojną śmierć. Ale jeżeli suczka walczy o to życie to w żadnym wypadku nie odbieraj jej tej nadzie na lepsze dni.

[czarny_motyl]

skoro tak bardzo sie boi ulicy to moze nie wyprowadzaj jej jesli masz mozliwosc=ogrod

[Gość]

czarny_motylu Twoja rada byłaby świetna gdyby nie fakt, że Etna całe życie była uczona, że nie wolno załatwiać się w ogródku i teraz niestety trzeba z nią wyjść poza orodzenie, bo udało nam się ją przekonac tylko do robienia siusiu na swim terenie;
Co do chęci życia to trudno powiedzieć żeby Etna wykazywała jakąś szczególną. Właściwie tylko rano, do 12:00, zachwouje się tak jakby chciało jej się jeszcze coś robić. Resztę doby leży albo w którymś ze swoich koszy albo w dużym pokoju na dywanie. Obecnie nie pracuję, więc mogę dokłanie ją obserwować. Czy te kilka godzin dziennie jest wystarczające do uznania, że takie życie ma jeszcze sens?

[szczotek]

Myśle, że jeżeli masz czas, możesz dać jej szanse. Jamniczka mojej cioci była już bardzo chora lekarze nie dawali jej szans, ale dzięki wierze i wytrwałości dostała jeszcze pare miesięcy życia, o które tak walczyła. Jeżeli rano ma chęci do życia to chyba nie ma sensu jej tego odbierać. Spróbujcie zawalczyć o to życie.

[Herba]

Dziękuję za rady i wsparcie. Postaram się aby Etna żyła szczęśliwie jak najdłużej. A przynajmniej te kilka miesięcy do powrotu ukochanego Pana do domu.

[czarny_motyl]

Herba trzymam kciuki zeby bylo lepiej
jesli nie pracujesz to spedzaj z nia caly wolny czas bo jesli ma odejsc niech sie nacieszy zyciem jak najbardziej