Mój piesek nie żyje....

przez **Anna** 14 sie 2005, o 20:53

Mój najukochańszy pinczerek miniaturowy Tituś nie żyje. Nie mogę tego przeżyć, zapomnieć, wytłumaczyć. Zginał pod kołami samochodu na oczach mego męża. Miał tylko rok i tyle radości i miłości w sobie... Czekam i wierzę, że kiedys los mi go zwróci... Zbyt go kochałam i on mnie kochał, był moim "psim Synkiem". Nie raz słyszałam o takich przypadkach. Nie potrafie zyć bez psa - kupilismy pierwszego jaki mam sie trafił - pudelka miniaturowego- suczkę. Kiedyś będę miała dwa- moją suczkę Bonę i Tito- kimkolwiek będzie.

**Szukasz czegoś dla swojego pupila?**

Zapraszamy do naszego Sklepu Psiaki.pl
Znajdziesz tam atrakcyjne produkty dla zwierząt. Wszystko, czego potrzebujesz, dla psa, kota i innych zwierzaków.

przez **Sisi** 14 sie 2005, o 21:13

Ja jak byłam mała miałam pieska nazywał się Drzekuś. Gdy psiak miał 10 lat dotknęła Go nieuleczalna choroba, moi rodzice chcieli Go uśpić ale ja się na to nie zgodziłam. Bardzo Tego żałuję, psiak udusił się :cry:

Minęły już 4 lata od śmierci Drzekusia, a ja nadal za nim bardzo tęsknie. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś Drzekuś i ja spotkamy się ( w innym świecie)

przez **Miri** 14 sie 2005, o 21:19

Trzymaj się Aniu. Pustka i ból stopniowo miną, a pewnie już jakaś inna malizna czeka na Twoją przyjaźń i miłość. Znajdź ją.

pozdrawiam
Mirek

przez **Krzysiek** 22 sie 2005, o 08:55

18 sierpnia 2005r zginęła pod kołami ukochana Sara. Miała nieco ponad rok. Następnego dnia miałem już psa. Tak samo jak poprzedniczka był to pinczer miniaturowy, tak samo ma na imię Sara. Jest malutka, ma 3 miesiące. Nadal nie mogę zapomnieć mojego ukochanego psa. Była taka śliczna, wesoła i przyjacielska. Nigdy jej nie zapomnę. Moja żona i córeczka też nie, strasznie to przeżyły, tym bardziej że to prawie na ich oczach zginęła. Pochowaliśmy ją w lesie. Tam będzie miała spokój. Po prostu tęsknimy za nią.

przez **Gość** 22 sie 2005, o 20:51

To jest jedna z najgorszych w życiu rzeczy-przeżyć śmieć swojego pieska-przyjaciela, członka rodziny, zwłaszcza kiedy był jeszcze dzieckiem. Ja mojego pinczerka wciąż kocham. Szkoda, że nigdy go już nie spotkam, nie wskoczy mi na ręce czy kolana, nie zaszczeka z radości , nie czeka na mnie w oknie. Nigdy go nie zapomnę.

przez **Psiarka** 26 sie 2005, o 17:20

wiem, to bardzo straszne, bo sama to przeżyłam.

bardzo ci współczuję :cry:

przez **ciemnooka** 7 wrz 2005, o 16:43

Aniu ja tez przezylam smierc psa z powodu bledu lekarza ; i los mi go zwrocil po niecalym roku chyba suczka(mama tamtego) oszczenila sie ponownie

jest taki jak tamten kropka w kropke tylko charakter troche inny ,tamten byl spokojny cierpliwy a ten urwis na calego ;imie oczywiscie ma takie same tak wiec moj bol zostal ukojony :wink:

bo mam go znowu

przez **Ela** 11 wrz 2005, o 00:20

Dzisiaj o godzinie ok 24 w nocy dostałam sms-a od mojej przyjaciółki ,ktorej piesek ( niespelna 2 letni ) pinczerek zginął pod kołami ciężarówki .Nogi się pode mną ugięły , cała się trzęsłam i zadzwoniłam....rozmowa pelna płaczu,wypytać nie mogłam bo tak mnie dławiło:( J też mam dwie sunie tej rasy i często się spotykaliśmy razem z pieskami .Dzisiaj Oskarek odszedł i nikt nie może sie z tym pogodzić...umarł swojej pani na rękach w taksówce w drodze do wet. Ciężarówka nawet nie poczuła że takie maleństwo wpadło pod koła...przejechała...Oskar jeszcze żył ,ale już był nieobecny...jest już pochowany w lesie :cry:

Miał zostać tatusiem naszych przyszłych małych piesków :cry:

Jutro pójdziemy porozmawiać z całą rodziną ,która teraz spać nie może ,a jest późna noc..Tłumacze że widocznie tak miało byc - że takie przeznaczenie bo przeciez żadnego zaniedbania , piesek na smyczy szedł chodnikiem i nagle się zerwał i szarpnął mocno i...chciał przeleciec przez jezdnie do zobaczonego psa po drugiej stronie...

przez **ANNA** 25 wrz 2005, o 17:13

Od śmierci mojego Titusia minęły prawie dwa miesiące. Choć kupiłam sobie drugiego pieska, krórego juz bardzo kocham, nadal jest mi cieżko. Nie uwierzycie pewno, ale marzę by mi Tito się śnił. Brakuje mi go bardzo i choć we snie chciałabym poprzytulać się do niego. Staram się opiekowac wszystkimi "przybłędami" i czekam na łaskawosc losu. Wierze, że choć może nie będzie to ten sam Tito, to los mi go zwróci... i będę miec dwa...

przez mm 8 lut 2006, o 17:25

to bardzo, bardzo przykre stracic przyjaciela. Moj pies nie zyje od dwoch dni.Ciezko...ciezko bez niego.Byl z nami 10 lat, szkoda ze tak malo. Zachorowal na serce , nic nie dalo sie zrobic.Byl jeczony 3 tygodnie, kazdego dnia bylo gorzej.Umieral na naszych rekach, uspiony przez lekarza.To chyba byla najgorsza decyzja jaka przyszlo nam podjac.I tak do konca to nie wiem czy dobrze zrobilismy. A moze... moze by wyzdrowial??? A tak to juz koniec. Mysle ze jednak lepiej bylo go miec niz gdyby nigdy nie pojawil sie w naszym zyciu. Mial na imie Iwan i byl owczarkiem kaukaskim. Nieraz ludzie mowia "to tylko pies , czego placzesz" , ale to przedewszystkim Przyjaciel, a to ze pies to nie ma znaczenia. Wiem jak bardzo Ci teraz smutno.Moze nasze psiaki sie zaprzyjaznia po drugiej stroni teczowego mostu?

przez **ewulek** 20 lut 2006, o 09:42

Przykre, bardzo... Jesli sobie pomysle, jak bardzo kochalas swego psa a on nie zyje to mi ciarki po plecach przechodza. wspolczuje. jesli pies wam umarl, mozecie zapasc w gleboka depresje. ludzie przyzwyczajaja sie do swoich psow. ci ktorzy nie mieli nigdy psa w swoich rekach nie rozumieja, ze jak umrze piesek to umrze ktos z rodziny. nie kochaja zwierzat. sa okrutni. mowia, ze to tylko taki durny pies. pies, ale przyjaciel rowniez. i wy nigdy nie wmawiajcie innym takich rzeczy jesli im odejdzie piesek. :cry: